آینه در کربلا

این کتاب به کوشش شیرینعلی گلمرادی در سال 1393 از سوی انتشارات سروش منتشر شده است.

مجموعه پیش رو، بخشی از پیش رو بخشی است از سروده‌های شاعران معاصر دربارۀ حسین‌بن‌علی(ع) و واقعۀ عاشورا که با بهره‌برداری از منابع و مآخذ موجود گزینش گردیده و سعی شده است از نظر کیفی قداست و اهمیت موضوع مورد توجه قرار گیرد.

در سرآغاز این کتاب شیرینعلی گلمرادی می‌نویسد: زمان هر چند به سرعت ابر و باد می‌گذرد، اما آنچه که در رهگذر زمان فراموش نمی‌شود نام حسین(ع) است که همچنان می‌تابد و مزرعه حیات را بارور می‌سازد. در شعر و ادبیات گرانسنگ پارسی بویژه شعر معاصر که تحت تأثیر انقلاب اسلامی دگرگونی‌هایی را پذیرفته است، نام حسین‌بن‌علی و واقعه عاشورا مقدس‌ترین و ارجمندترین جانمایه هنری و اعتقادی شاعرانی است که به عشق آن بزرگ هماره دل سپرده‌اند و حماسه جاودانه‌اش را زیب دیوان و دفتر ساخته‌اند.

ابتدای کتاب با شعری زیبا از رهبر بزرگ انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) با نام آفتاب نیمه شب شروع شده و به تعداد ۹۳ قطعه شعر از شاعرانی چون خسرو احتشامی، محسن احمدی، حسین اسرافیلی، قیصر امین‌پور، عباسعلی اویسی و شاعران بزرگ دیگر در این کتاب به چشم می‌خورد.

در ادامه شعر "آینه" از رضا اسماعیلی را از این کتاب از نظر می‌گذرانید:

آیینه شدی تا که خدا در تو درخشید

خورشیدترین حادثه‌ها در تو درخشید

بر دوست همان روز که با حنجرۀ خون

گفتی تو "بلی" کرب و بلا در تو درخشید

شد کرب و بلا کعبۀ تو، حج تو مقبول

گفتی تو چو لبیک، بلا در تو درخشید

ای معجزۀ سرخ، به ایثار تو سوگند

تو خون خدایی، که خدا در تو درخشید