ارنست فردریک شوماخر (1977 - 1911 م.) در این کتاب برآن است که مهمترین وظیفۀ بشر یافتن راهی برای رهایی از بن‌بست اقتصاد کنونی است. در نظر او در اقتصاد و توسعه به معنای حقیقی آن باید به چند چیز به درستی پرداخت که عبارت‌اند از: مسئلۀ تولید، صلح و پایداری، منابع، استفادۀ درست از زمین و انرژی هسته‌ای، و مسائل اجتماعی و اقتصادی‌ای که توسعه را تحت الشعاع دارند. چه کسی باید این وظیفه را به جا آورد؟ همۀ افراد بشر. صحبت از آینده تنها در صورتی مفید است که راهنمای عمل کنونی باشد. ما باید مسئله را همه جانبه درک کنیم و امکان زایش و پرورش یک اسلوب زندگی نوین را با روش‌های جدید تولید و الگوهای جدید مصرف مورد توجّه قرار دهیم: یک اسلوب زندگی که برای پایداری طرح شده باشد؛ در کشاورزی و پرورش نبات و دام می‌توانیم ذهن خود را به تکامل روش‌های تولیدی‌ای معطوف کنیم که از لحاظ زیست‌شناختی مناسب باشند، می‌توانیم به تکامل در فنّاوری در مقیاس «کوچک» - فنّاوری نسبتا رام و دست آموز با «چهره ای انسانی» معطوف کنیم، یا به گونه‌ای جدید از شراکت بین مدیریت و افراد و حتی گونه‌های مالکیت عمومی.