عمّان سامانی، شهرت نورالله بن عبدالله، متخلصّ به عمّان و ملقّب به تاج الشعرا، شاعر قرن 13 و 14 ق.(متولد 1264 و متوفای 1322 ق.)است. عمّان اهل سامان (واقع در چهارمحال و بختیاری) و در نجف مدفون است. اثر کم حجم ولی پربار و پرتأثیر او، گنجینة الاسرار است که در سراسر این اثر عرفانی، عشق او به اهل بیت موج می زند. سرآغاز این دفتر، مثنوی معروف اوست با این ابیات:
کیست این پنهان مرا در جان و تن کز زبان من همی گوید سخن؟ این که گوید از لب من راز کیست؟ بنگرید این صاحب آواز کیست؟
طی قرن گذشته، گذشته از اهل ادب و عرفان، بسیاری از مدّاحان و تعزیه خوانان و حتی اهالی موسیقی، شعر عمّان را با آهنگ درآمیخته و آواز و تصانیف عاشورایی ساخته اند. طرفه آنکه این اثر تماماً به خط نستعلیق شکستۀ استاد فرزبود تحریر شده است.