در نظام ارتباطات تلویزیون سرآمد
ابزارهای ارتباطی مدرن در جهان قرار گرفته است. تلویزیون در نظام سرمایه‌داری غربی
از نظر حجم پمپاژ اطلاعات و تبلیغات در رأس رسانه‌هاست. شبکه‌های تلویزیونی ضمن
بسط فرهنگ صاحبان فرستنده با تأثیر بر ریزترین زوایای اندیشة مخاطب، سبک زندگی خود
را برای مخاطب تبلیغ می‌کنند. محتوای کتاب حاضر بخشی از مطالعات انجام‌گرفته در
سال‌های اخیر دربارة تلویزیون و سینما به‌عنوان کارآمدترین رسانه‌های مدرن و جمعی
مبتنی بر الکتریسته است. یافتن نسبتی بین تلویزیون و سینما به‌عنوان سازه‌های
زیباشناختی برآمده از تفکر و نظام معرفت‌شناختی غربی، با تلاش برای پاسخ به این
سؤال که این رسانه‌ها از نظر ماهیتی تا چه اندازه توانایی انتقال مفاهیم و پیام‌های
بومی ما را دارند، به‌همراه عامل تصویر که اصلی‌ترین ویژگی در شکل‌دهی به ساختار
تلویزیون و فیلم است دو عامل پیونددهندۀ مقالات این اثر است. چنانچه در مباحث کتاب
به ریشه‌های ماهوی، کالبدی و زیبایی‌شناختی رسانه‌های مدرن مانند تلویزیون پرداخته
شده است تا با اشراف بر فواصل زیبایی‌شناختی رسانه‌های مدرن با رسانه‌های سنتی
بومی راه‌حل‌هایی برای به کارگیری بهینة این ابزار پیدا شود. در مقالات این اثر
تلاشی نظری با رویکرد زیبایی‌شناسانه در حوزة تلویزیون صورت گرفته است تا مقدمه‌ای
بر نسبت رسانه‌ای مانند تلویزیون و فرهنگ دینی باشد.
بررسی ماهیت تلویزیون و مطالعة
تلویزیون از دیدگاه معرفت‌شناسی، ماهیت تلویزیون به عنوان رسانه‌ای مدرن و امکانات
و محدودیت‌های زیبایی‌شناختی رسانة تلویزیون در ارائه فرهنگ مهدوی و شخصیت‌های
قدسی و طرح شخصیت حضرت مهدی(عج) در فیلم‌نامه‌های با الگوی ارسطویی و
چالش‌های فرارو از جمله موضوعات مقالات کتاب حاضر است.